Friday, September 25, 2009

macbook pro

Het is zover, ik heb toegegeven aan de verleiding.
Met aluminium coating, een led-verlicht beeldscherm en een gloeiend appeltje is hij het evenbeeld van perfectie. Zelfs nu in het donker straalt het verlichte toetsenbord me tegemoet. Vanmiddag liep ik als een opgewonden kleuter over straat met mijn nieuwe aankoop.
Eenmaal binnen begon ik aan wat eigenlijk het allerleukste en fijnste is aan zo'n groot nieuw ding; het uitpakken!
Met ingehouden spanning opende ik eerst de buitenste doos, vervolgens haalde ik het folie van de binnendoos en vouwde hem open. Daar lag hij, als een pasgeboren baby in zijn wiegje.
Ineens moest ik denken aan dat uitpakkingsproces. Toen ik 5 jaar was kreeg ik mijn eerste barbie in nieuwe doos. Zenuwachtig en ongeduldig wilde ik zo snel mogelijk mijn pop uit de verpakking krijgen. Maar Mattel heeft de kunst een barbie uitermate goed, soms net iets te goed, in te pakken. Met supertape en plexiglas bindsels, verstevigd met meters ijzerdraad was het bijna onmogelijk de pop uit de doos te krijgen. En dan, na 3 uur zweten en huilen kon je eindelijk met je barbie gaan spelen. Ik vraag me af of Mattel dit met voorbedachte rade doet. Gaan ze het express heel moeilijk voor je maken zodat je meer voorpret hebt? Want voorpret is eigenlijk het fijnst aan iets nieuws kopen of krijgen. Als je eenmaal in bezit bent van je speelauto, pop of laptop is het gevoel niet meer hetzelfde als dat van vlak voor de aankoop.

Goh, wat leuk, ik heb zelfs een lichtdimmer in mijn toetsenbord zitten!
Gelukkig helpt het steeds weer ontdekken van nieuwe trucjes, knopjes en programmaatjes het spannend te houden!

No comments:

Post a Comment